مقایسه امام موسی صدر با سید جمال الدین اسدآبادی
چندی پیش برخی از فضلای قم در واکنش به تعریف و تمجیدهای کارشناس یکی از برنامه های تلویزیونی از سید جمال الدین اسد آبادی زبان به اعتراض گشودند که نباید چندان از سید جمال تمجید کرد، چرا که به عقیده ایشان وی فراماسونر بوده است!
چندی پیش برخی از فضلای قم در واکنش به تعریف و تمجیدهای کارشناس یکی از برنامه های تلویزیونی از سید جمال الدین اسد آبادی زبان به اعتراض گشودند که نباید چندان از سید جمال تمجید کرد، چرا که به عقیده ایشان وی فراماسونر بوده است! این در حالی است که استاد سید هادی خسروشاهی از دوستان امام موسی صدر معتقد است امام موسی صدر قدم بر راهی گذاشته که سید جمال الدین رفته است.
به گزارش دین آنلاین استاد خسروشاهی در مصاحبه با هفته نامه پنجره، شباهت و تفاوت امام موسی صدر با سید جمال را منوط به درک شرایط آن زمان و مکان دانسته و بیان کرده است: فعالیت امام موسی صدر، علی رغم همه مزیت ها، مشابه مزیت های سید جمال الدین، در منطقه خاصی محدود بود ولی فعالیت سید تقریبا فراگیر و شامل همه مشرق زمین می شد.
البته وی در توضیح این نکته افزوده است: باید گفت در همان چارچوب محدود منطقه خاورمیانه عربی (لبنان، سوریه و ایران) ارتباط امام موسی صدر با مردم بیشتر و وسیع تر از تماس های سید جمال الدین بود.
استاد سید هادی خسروشاهی در توضیح این مسئله که کدام یک تسامح بیشتری در ارتباط با سلاطین داشتند گفته است: هر دو از ارتباط با سلاطین علی رغم عدم تمایل قلبی و عقیدتی، ابایی نداشتند و این البته یک روش معقول و منطقی برای کسانی است که می خواهند در اضلاع جامعه تاثیرگذار باشند و فقط به شعار بسنده نکنند.
وی در ادامه به بیان خاطره ای از امام موسی صدر پرداخته است که در زیر می آید: «در مورد امام موسی صدر نکته ای به یادم آمد که بی مناسبت نیست آن را هم نقل کنم. در سفری به الجزایر که همراه مرحوم سید جعفر شهیدی برای شرکت در کنفرانس اندیشه اسلامی به آنجا رفته بودم، امام موسی صدر هم از لبنان آمده بود. در یکی از این دیدارهای خصوصی که مرحوم شهیدی هم بود گفتم اگر جنابعالی در قم یا نجف می ماندید، بی شک یکی از مراجع بزرگ آینده عالم تشیع می شدید. چرا حوزه را ترک نمودید؟ امام موسی صدر، ضمن تشکر از حسن ظن بنده گفت اتفاقا من روزی در نجف با آقای صدر (آیت الله سید محمد باقر صدر) صحبت می کردم و ایشان پیشنهاد کردند در حوزه نجف بمانیم و همین نکته را هم که جنابعالی اشاره کردید، یادآور شدند ولی من به ایشان پاسخ دادم که پسر عموی عزیز، شما در نجف بمانید و حوزه را اداره کنید و مرجعیت را به عهده بگیرید و اجازه بدهید من دنبال کار سید جمال الدین را بگیرم که ظاهرا متولی ندارد و اکنون هم عقیده ام این است که مشکل جهان تشیع فقدان مرجع تقلید یا کمبود رساله عملیه نیست.»
به گزارش دین آنلاین استاد خسروشاهی در مصاحبه با هفته نامه پنجره، شباهت و تفاوت امام موسی صدر با سید جمال را منوط به درک شرایط آن زمان و مکان دانسته و بیان کرده است: فعالیت امام موسی صدر، علی رغم همه مزیت ها، مشابه مزیت های سید جمال الدین، در منطقه خاصی محدود بود ولی فعالیت سید تقریبا فراگیر و شامل همه مشرق زمین می شد.
البته وی در توضیح این نکته افزوده است: باید گفت در همان چارچوب محدود منطقه خاورمیانه عربی (لبنان، سوریه و ایران) ارتباط امام موسی صدر با مردم بیشتر و وسیع تر از تماس های سید جمال الدین بود.
استاد سید هادی خسروشاهی در توضیح این مسئله که کدام یک تسامح بیشتری در ارتباط با سلاطین داشتند گفته است: هر دو از ارتباط با سلاطین علی رغم عدم تمایل قلبی و عقیدتی، ابایی نداشتند و این البته یک روش معقول و منطقی برای کسانی است که می خواهند در اضلاع جامعه تاثیرگذار باشند و فقط به شعار بسنده نکنند.
وی در ادامه به بیان خاطره ای از امام موسی صدر پرداخته است که در زیر می آید: «در مورد امام موسی صدر نکته ای به یادم آمد که بی مناسبت نیست آن را هم نقل کنم. در سفری به الجزایر که همراه مرحوم سید جعفر شهیدی برای شرکت در کنفرانس اندیشه اسلامی به آنجا رفته بودم، امام موسی صدر هم از لبنان آمده بود. در یکی از این دیدارهای خصوصی که مرحوم شهیدی هم بود گفتم اگر جنابعالی در قم یا نجف می ماندید، بی شک یکی از مراجع بزرگ آینده عالم تشیع می شدید. چرا حوزه را ترک نمودید؟ امام موسی صدر، ضمن تشکر از حسن ظن بنده گفت اتفاقا من روزی در نجف با آقای صدر (آیت الله سید محمد باقر صدر) صحبت می کردم و ایشان پیشنهاد کردند در حوزه نجف بمانیم و همین نکته را هم که جنابعالی اشاره کردید، یادآور شدند ولی من به ایشان پاسخ دادم که پسر عموی عزیز، شما در نجف بمانید و حوزه را اداره کنید و مرجعیت را به عهده بگیرید و اجازه بدهید من دنبال کار سید جمال الدین را بگیرم که ظاهرا متولی ندارد و اکنون هم عقیده ام این است که مشکل جهان تشیع فقدان مرجع تقلید یا کمبود رساله عملیه نیست.»
منبع : پایگاه تحلیلی خبری دین آنلاین
